Cursus dingen saai en langdradig maken

Hoe maak je iets saai en langdradig?
Kijk regelmatig naar de commerciële televisiezenders en je leert het snel en gemakkelijk!

Laten we eens beginnen met alle programma’s waar kandidaten in voor komen. Begin een ontiegelijk ontzettend lang saai kut gesprek over alle klote hobby’s die iemand heeft. Niemand van de kijkers zit erop te wachten, maar het vult het programma zo fijn. Zorg ervoor dat je 10 minuten lang kan lullen met een kandidaat, die vervolgens binnen 20 seconde uit het spel ligt.

“Ja kees, da’s jammer dat je er zo snel uit ligt. Maar we weten tenminste nu wel dat jou oh zo interessante kut hobby is het plakken van 10 jaar oude kinderpostzels op Fair Trade bananenschillen. Maar alleen als die banaan opgevreten is door een kip met meer dan 20 rode veren aan de linker zijkant van de rechtervleugel!”

Wat kan iemand dat nou interesseren zeg, pleur op met je domme irritante gesprekjes met klote kandidaten. Nog een perfecter voorbeeld is ‘Beat the Champions’. Daar wordt niet alleen een dom klote introverhaaltje samengekneed met Chantal en de kandidaat, maar daarna wordt iedere keer verteld dat de kandidaat 60 seconde op de klok krijgt en de champions ook. Dat is dus al bullshit, ze hebben nog nooit 60 seconde op de klok gehad. En dan volgend de ‘biedingen’. Speel je tegen 2 champions dan bla bla bla, maar speel je tegen 3 dan bla bla bla, speel je tegen 4 champions dan blaaaaah bla blahhaaaa, en neem je het op tegen alle 5 de sukkels, ehm, champions bedoel ik dan blaadiebladerdeblahblaaah …

Zelfs de omschrijving van hoe achterlijk dat domme gelul in het programma is, is al saai en langdradig. Maar dat moeten ze toch bij elke kandidaat weer herhalen hoor! 5 of 6 kandidaten per aflevering, 25% van de tijd wordt er gespeeld, de rest is oeverloos dom gelul!
Maar dat moet natuurlijk, want als je dat niet doet kan je veel meer kandidaten in de show hebben, en die hebben allemaal kans om geld te winnen. Zo’n show mag natuurlijk niet te veel kosten hoor!

Of Robert ten Brink met zijn oeverloos lang uitstellen van het geven van een antwoord. Hoeveel is 1+1. Kandidaat: 2. Robje: weet je dat zeker, speel je voor antwoord B, en dat weet je zeker, ja je moet het zelf weten natuurlijk, echt zeker, ja zou het goed zijn, dat gaan we nu zien als je het tenminste zeker weet. Pleur op zeg, als iemand een antwoord geeft speel dan door. Als een achterlijke klapmongool de tijd rekken maakt het spel echt niet spannender hoor.

Daarom zijn er dus heel veel dingen die ik nooit meer kijk, ondanks dat het idee van het programma wel leuk is. Maar al dat domme gelul wat niemand wat kan interesseren verpesten dit soort programma totaal. Iemand kijkt naar een spelprogramma voor het spelelement, niet voor het domme geneuzel gehalte. Als je achterlijk gelul wil horen schakel je wel over naar een talkshow, waar de ene nog dommer dan de andere paardenschwans (meestal BN’ers of ‘deskundigen’) als een hard van achteren genomen beflijster de grootste onzin over tafel heen kotst.

Gelukkig staat de TV hier dan ook meer uit dan aan …

Voor spelprogramma’s die wel weten hoe kort je het gelul met kandidaten moet houden heb ik nog wel 3 referenties: 2 voor 12, Met het Mes op Tafel en 1 tegen 100 (nu tijdelijk 1 tegen 50). Kort gelul en veel gespeel, leuk om te kijken en zelf mee te doen.

Laat een reactie achter